JOHAN DE MUYNCK – De roze panter

In 1976 heeft De Muynck een heel sterk voorseizoen met winst in 3 etappes en de eindoverwinning in de Ronde van Normandië. Hij was de rol van superknecht eindelijk ontgroeid en kon misschien ook voor zijn kansen gaan in de komende Giro.

Als knecht van Roger De Vlaeminck in de Italiaanse ploeg Brooklyn begint hij aan de Giro. Hij rijdt een sterke Giro met een overwinning in rit 6 en rijdt zich 4 ritten voor Milaan geruisloos in het roze. Bij zijn eigen ploeggenoten begint het echter te steken, want hij was toch maar gewoon een knecht? De één na de andere ploeggenoot geeft of en ook Roger De Vlaeminck verlaat de Giro. De Muynck staat er dan helemaal alleen voor, maar behoudt het Roze tot de slottijdrit in Milaan.

De ploegleider van de Italiaanse Brooklyn-ploeg, de italiaan Franco Cribiori, vermoedt dat de Italianen liever de nummer 2 in het klassement, Felice Gimondi, zien winnen en dat ze het ook niet zo nauw zullen nemen met de regels. Daarom besluit hij niet De Muynck te volgen in de tijdrit maar Gimondi. Ook de assistent ploegleider blijkt 15 minuten voor aanvang nergens te bekennen, dus in die belangrijke tijdrit staat hij er helemaal alleen voor…

Dan gebeurt er iets opmerkelijks. De Belgische TV-commentator Fred De Bruyne trekt zich het lot van De Muynck aan en ontfermt zich over hem. Het kan toch niet dat een landgenoot die o-zo-belangrijke tijdrit alleen moet rijden zonder volgers? Daarom stapt hij met 2 reservewielen in de auto van Girobaas Torriani en volgt De Muynck tijdens zijn tijdrit.

Het mocht echter niet baten. De Muynck verliest in de laatste kilometers de Giro en wordt op 19 seconden tweede achter Gimondi. Met een beetje meer steun van zijn ploegmaten en begeleiders had er toch meer ingezeten?
In 1978 komt de grote revanche en wint hij alsnog de Giro. Nog steeds de laatste Belgische winnaar van de Giro!